Maryjo!

                          Maryjo!

            Bądź przy nas, gdy smutno i trudno,
            gdy gnębi nas ciężka choroba.
            Jak przy Nim, bądź przy nas, Maryjo
            i ucz nas wciąż kochać od nowa.
                
           
            Bądź przy nas, gdy świat dookoła
            goryczą napełnia nam serca,
            gdy ranią czyny i słowa,
            gdy nie ma dla nas miejsca.
            
                                 
            Bądź przy nas, gdy trudno udźwignąć
            codziennych dni obciążenia,
            gdy białe gołębie wymarły
            a z nimi nasze marzenia.
            
            
            Gdy w ciągłej walce, szarpaniu
            musimy dowodzić sobie,
            że wokół to przecież ludzie,
            że przecież dumnie brzmi „człowiek.”
            
            
            Bądź przy nas, gdy jad pesymizmu
            powoli zatruwa nam duszę,
            gdy wszystko zawodzi, umyka
            bezsilność nadzieję w nas kruszy.
            
            
           Nie dozwól, o Pani Przeczysta,
           Królowo, Nasza Królowo,
            aby nienawiść i przemoc
           były „epoką nową.”
            
            
            Otwórz przed nami błękity
            pozytywnego myślenia
            i pozwól uwierzyć trwale
            w wielką moc zawierzenia!       
        
                          Maryjo!                                    

     
                                               Joanna Kujawa 

                      
                                               (maj 2007)

. Jan Paweł II pod opieką Maryi wg Izabeli Delekty-Wicińskiej na obrazie „Totus Tuus”.